[Koszalin] jeden trening z Jarkiem, a już widać efekty

Białogard, piątek jedenastego września. Siedzimy na gorącej czekoladzie, jest bardzo późne przedpołudnie, a może już bardzo wczesne popołudnie. W garminach trasa do Połczyna Zdroju. Chłodno, nie chce się jechać, przeglądam facebooka i nagle wyskakuje mi taka reklama z profilu Pomorze Zachodnie: już w piątek 11.09 zapraszamy na otwarcie rowerowego Starego Kolejowego Szlaku na odcinku Białogard-Połczyn-Złocieniec. Jeśli to nie jest przeznaczenie, to nie wiem, co jest... Rzeczywistość szybko studzi moją ekscytację - to oficjalne otwarcie, trasa, szczególnie ten kawałek przejezdny jest od dawna (zresztą głównie biegnie ogólnodostępnymi drogami) i Piotrek nawet poprowadził nim nasz ślad. Nie będzie to jakieś nie-wiadomo-co (fajniejsza jest ta część dalsza, na którą nie mieliśmy czasu), ale jedzie się przyjemnie, jak wszędzie pod Koszalinem.

Po co tu przyjechaliśmy? Poznać Jarka Marycza, z którym przejażdżkę wylicytowałam w aukcji charytatywnej. Jarek zabrał nas w sobotę nad morze i dzielnie odpowiadał na nasze (głównie moje, no okej) niekończące się pytania, - czy lepiej się jechało we Vuelcie czy w Tour de Pologne, czy vice-mistrzostwo Europy smakowało słodko czy gorzko, i po co się tak męczyć na brukach w Paryż-Roubaix. To była wielka przyjemność, zaszczyt i świetnie spędzony czas!

z najlepszym przewodnikiem po okolicach Koszalina, fot. Jarek

A jak? A gdzie? A czy? A które? A kiedy? I tak w kółko!

chwila wytchnienia od maszynki do generowania pytań

wstyd się przyznać, ale to nasza jedyna fotka znad morza! (jakość, nie ilość!)
fot. Jarek

w prezencie dostaliśmy oficjalną maskotkę Tour de Pologne

pozycja oreo jest przereklamowana!
(krowę odwieźliśmy na pocztę, wsadziliśmy do kartonowego pudełka
i pożegnaliśmy się na kilka dni, już dotarła)

nowa zdobycz na koszulce!

Jarek jeździł w duńskiej grupie Saxo Bank, a potem w polskiej CCC Polkowice

najważniejsze sukcesy w karierze:
- srebro na ME w 2009,
- złoto na MP w jeździe indywidualnej na czas, 2010,
poza tym dużo innych medali MP, występów w klasykach (jak Paryż-Roubaix)
i tourach (jak Vuelta czy Giro)

Oprócz sobotniej wspólnej przejażdżki Jarek zaprasza nas na grupową czwartkową jazdę, tak zwane #szosoweczwartki. To konkretny trening prostą (chociaż nie płaską) drogą - 30 kilometrów tam, 30 kilometrów z powrotem. Dużo ludzi, wysokie tempo, można się zmęczyć i pościgać.

średnia 34 kph to niby w grupie nie jest tak dużo, ale w grupie mazowieckiej,
pod Koszalinem okazuje się, że teren pofałdowany i na taką średnią uczciwie
trzeba było popracować!

moja krzywa mocy zanotowała maksymalne wyniki w okresach minuty,
dwóch, pięciu i dziesięciu...

W piątek bierzemy dzień wolny i eksplorujemy sami okolice na południe.

jest fajnie - pusto, zielono. W zasadzie nasza piątkowa trasa to kilka
zupełnie rozłącznych kawałków idealnych, które spawaliśmy fragmentami
brukowanymi, piaszczystymi lub w najlepszym wypadku szutrowymi.

look mum no hands

trochę zabawy, nie zawsze musi być tylko trening i trening

minionek

zebry

prawdopodobnie kawałek *tej* ścieżki rowerowej przy wjeździe do Połczyna Zdroju,
bo wygląda jak nówka sztuka nieśmigana

centrum Połczyna

Rosnowo, mural naprzeciwko pomniku MIGa, ale kto by tam samolotom
zdjęcia robił?

i znowu szpalery drzew, uwielbiam!

i złotą godzinę też uwielbiam!

najlepszy adres na Pomorzu?

A w niedzielę obieramy kierunek dom i łapiemy pociąg z Koszalina (a właściwie z Kołobrzegu) w Słupsku (co dodatkowa godzina na rowerze, to jednak dodatkowa godzina na rowerze).

kierunek dom, ale może nie aż tak szybko?

wracając do szpalerów, dużo ich tu, dużo, głównie wzdłuż wąskich i starych
(co niekoniecznie znaczy złej jakości, bo zazwyczaj asfalt dość świeży) dróg

bez końca mogę w tych szpalerach

😍😍😍

Słupsk!

początkowy plan zakładał przetestowanie, czy jedzenie w Chacie Macochy
nadal jest tak obłędnie dobre, jak pamiętamy to z czasów kongresów
brydżowych. Jak na złość, niestety, knajpa akurat się zamknęła na dwa
tygodnie, no bo dlaczego nie. Musieliśmy się zadowolić szejkami, trudno ;)